دِل دَردِ غروب

سلام .....

جاده ، تنها زمزمه اش رفتن نیست ...!!!

همسایگی با خورشید و ماه ،

همسفری با ابر و باد و ستاره ها ،

همسرایی با خدا و رهایی .....

این هاست که

روانه اش می کند .....

دل گوشه ای که مقرر کنی یا

گوش دل که بسپاری ،

نجوایش را به تمامی در خواهی یافت ...

در می یابی عشق به مقصد و وصل است آنچه

به سفر وامیداردش ،

میل به آزادی و نیاز به رستن ،

رسیدن ، تلاقی و رستن در انتها ..........

" ه.م غروب "

 سلام .....

سلام  .....

قسم به اون که عشق و آفریده

درد تو رو دلم به جون خریده

قسم به دل های پراز محبت

بودن تو برام شده یه عادت

قسم به مجنون و قسم به لیلا

به یاد تو دل رو زدم  به صحرا

قسم به گرمای نگاه خورشید

از راه دور چشات دلم رو دزدید

قسم به مهتاب و شب و ستاره

تا دم صبح چشای من بیداره

قسم به اون پرنده های آزاد

مرغ دلم بدجور به دامت افتاد

قسم به هرچی دل بیقراره

سهم من از عشق تو انتظاره

قسم به گلبرگ گلای پونه

عطر حضورت می پیچه  تو خونه

قسم به ابر و آسمون و  دریا

یه امروز و پیشم بمون تا فردا

قسم به فرهاد و به سنگ و تیشه

بگو که یادمی  واسه  همیشه

قسم به آب و چشمه های خود جوش

این دل ساده رو نکن فراموش  .....

" باران "