ن :
سلام .....
باز باران بی ترانه ...
وَه چه دورم من زِ خانه .....
باز باران بی پرنده ...
پُر زِ اشک و نیست خنده .....
باز باران بی رهایی ...
پر زِ تنهایی ، جدایی .....
باز باران بی شکفتن ...
پُر زِ غم ، از درد گفتن .....
باز باران بی امیدی ...
پُر زِ نامردی ، پلیدی .....
باز باران بی محبت ...
پُر زِ ترس و خوف و وحشت .....
باز باران ، باز بی رنگ ...
پُر زِ ظُلم و پُر زِ نیرنگ .....
باز باران بی رفاقت ...
پُر زِ بی رحمی ، شِقاوت .....
باز باران بی توانی ...
پُر زِ فقر و نیست نانی .....
باز باران بی درستی ...
پُر زِ رِخوت ، پُر زِ سُستی .....
باز باران بی صدا شد ...
پُر ریا و بی خدا شد .....
باز باران بی نهایت ...
پُر زِ تاریکی ؛ " بِغایت ( بسیار ، بیش از اندازه ) " .....
باز باران بی تو وُ من ...
پُر زِخون ، زَخمی شُد این تن .....
باز باران بی ترانه ...
پُر زِ شعرِ من ؛ " شبانه " .....
" ه.م غروب "
:: برچسب‌ها: دل درد غروب , " ه, م غروب " , باز باران , خانه , بی پرنده , رهایی , بی امیدی , تاریکی , بی صدا , بی خدا , بی تو و من , میهن , شبانه , , ,
تبادل لینک هوشمند